Universidade de Málaga
Currículum vitae
Víctor M. Martín Solbes, Doutor en Pedagoxía pola Universidade de Málaga, educador social habilitado. Profesor Titular da Universidade no Departamento de Teoría e Historia da Educación e MIDE da Facultade de Ciencias da Educación da Universidade de Málaga. Coordinador do Máster Oficial Interuniversitario en Cultura de Paz, Conflitos, Educación e Dereitos Humanos. Director Académico do Experto Universitario en Acción socioeducativa con infancia, adolescencia e xuventude en acollemento residencial. Docencia, investigación e publicacións en torno á Pedagoxía Social/Educación Social, procesos educativos en contornas pechadas, exclusión social, cultura de paz, violencias en contornas socioeducativas, profesionalización das contornas socioeducativas. Premio Internacional de Educación Social Joaquim Grau i Fuster (2012). Premio Victoria Kent sobre investigación multidisciplinar en materia penitenciaria (2021).
Charla
“Fundamentos para o desenvolvemento profesional, saber pedagóxico e participación do contexto”
A Educación Social, como saber pedagóxico en acción, busca a incidencia na vida das persoas e comunidades coas que traballa, desde perspectivas e con finalidades educativas, para a consecución do benestar e o recoñecemento da dignidade, tanto de educandos como de educador. Para iso, é necesario o establecemento de relacións educativas baseadas, non en calquera pauta, senón a través de criterios educativos. Ademais, a acción socioeducativa debe xerar contextos, nos que os diversos actores sociais participantes, contribúan á formación de capacidades que integran o educativo e o social. Neste caso, propoñemos a capacidade racional, a capacidade relacional, a capacidade política e a capacidade ética, como capacidades que a Educación Social debe xerar no contexto socioeducativo.
Esta proposta pretende establecer un espazo de reflexión que permita un acto socioeducativo vinculado co coidado profesional, ao facer conscientes ás e os profesionais, que non son os únicos intervenientes e, por tanto, non son os únicos responsables do establecemento de posibles transformacións persoais e sociais, a pesar da incidencia positiva que, sen dúbida, ten a acción socioeducativa.
